Σε μια βόλτα μου σε ένα βιβλιοπωλείο, μεγάλες στήλες με τα γνωστά βιβλία ήταν τοποθετημένες επάνω σε ένα κλασσικό μεγάλο ξύλινο τραπέζι που βλέπουμε στα βιβλιοπωλεία. Στο ίδιο όμως τραπέζι, σε μια γωνία υπήρχαν δύο με τρία αντίτυπα από ένα βιβλίο που λεγόταν “Η παγίδα του χρήματος”. Μόλις το έπιασα και το ξεφύλλισα κατάλαβα πως πρέπει να το διαβάσω.
Ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στο Λονδίνο των τελευταίων μεσοπολεμικών χρόνων. Εκεί γνωρίζουμε τον Γκόρντον, έναν τριαντάχρονο άνδρα ο οποίος θέλει να παρατήσει τον κόσμο του χρήματος και να αφοσιωθεί στην τέχνη και ιδιαίτερα στην συγγραφή.
Ο Όργουελ έχει καταφέρει με έναν φοβερό τρόπο να μας δείξει την ζωή του ανθρώπου όταν κηρύττει τον πόλεμο στο χρήμα και όταν του υποκύπτει. Ένα δίλημμα που αρκετοί άνθρωποι κάνουν μέσα στην ζωή τους, “να ακολουθήσω μια σοβαρή δουλειά με καλά χρήματα ή να κυνηγήσω τα όνειρα μου;”.
“Το χρήμα είναι αυτό που ήταν κάποτε ο Θεός. Το καλό και το κακό δεν έχουν πλέον νόημα παρά μόνο η αποτυχία και η επιτυχία. Εξ ου και η όλο σημασία έκφραση, μακάρι να προκόψεις.”
Και εκεί που ο Γκόρντον έχει μια καλή δουλειά σε μια διαφημιστική τα παρατάει όλα για να ακολουθήσει τα όνειρα του και να μην σκέφτεται το χρήμα. Όμως μέσα στην φτώχεια που πλέον βιώνει, νιώθει τις δυσκολίες στην καθημερινότητα του, στις προσωπικές του σχέσεις αλλά και στην έμπνευση του.
Όσο πιο βαθιά μπαίνει σε αυτόν τον πόλεμο, τόσο περισσότερο σκέφτεται το χρήμα και δεν μπορεί να χαρεί τα απλά πράγματα της ζωής.
Η γραφή του βιβλίου είναι πολύ ωραία και ευανάγνωστη και δεν σε αφήνει να το σταματήσεις για να μάθεις το τέλος της ιστορίας. Αν σου αρέσουν αυτά τα διλήμματα της ζωής και τα θέματα που θίγει ο Τζωρτζ Όργουελ, αυτό το βιβλίο είναι για εσένα.
